Aşkın NEHİR


Yapmadığım İş Kalmadı Benim (IV)

Yapmadığım İş Kalmadı Benim (IV)


Yapmadığım İş Kalmadı Benim (IV) 

1992 yılının son günü, evimizin yanına 'Dost Büfe'yi açtım.  Çay, Tost, Tekel ürünleri, bakkaliye, oldukça ürün bolluğu içinde hizmet veriyordu Saruhanlımıza.

Gündüzleri çalışan bir arkadaşımız oluyordu. Kimler kimler çalıştı yanımızda. Gençler için çok önemli bir deneyim, zengin düşünme yetisi kazanma ortamı ve bir sıçrama yeriydi 'Dost Büfe' Çalışanlar için.               

Akşamları babam destek oluyordu bana.  Çocuklarımız çok küçüktü. Eşim her aşama da yanımdaydı. Büfe'yi eşimin üstüne açtım o nedenle. Şartlar hiç kolay değildi. Nazım arkadaşım da dünyanın diğer ucundan, destek oldu bana bu dönemde. Bu iş Çok önemliydi benim için. 

Bu işin yanın da; akşamları 'Trafik Çevre Bilgisi Öğretmenliği yapıyorum. 'BUSİ AŞ'de çalışmaya başladım. Çevre ve doğa dostu ürünlerin satışını, bir Organizasyon kültürü ile yapan firmada kısa süre de Grup kurup 'Menajer' oldum.

'Dost Büfe'yi insanların benimsemesi, verilen hizmetin iyi olması, memnuniyetin geri dönüşü beni ve ailemizi de mutlu ediyordu. İlçemiz de bu iş ‘ilk' ler den biriydi.

O zamanlar veresiye defterimiz de vardı. Saruhanlımız da bu kadar kalabalık değildi. Tanırdık birbirimizi. İhtiyacı olan insanları, talebeleri de gözetirdim. Ne çok aileye, insana baktı bu 'Dost Büfe'.

O yıllar da üretilen ürünler de para ederdi. Çiftçinin, memurun, işçinin alım gücü daha iyiydi. En önemlisi her insanın dostu, paralı parasız ve her zaman gelinip, eli boş dönülmeyen bir mekândı.

Yakınımız da bulunan ilkokuldan, ortaokul ve liseden tost, ayran ile karnını doyurmaya gelen öğrencilerimiz vardı. Hükümet Konağı hemen yakınımızdaydı.  O zaman, kasaba ve köyler den 'Saruhanlı Ziraat Odası' na gelen insanlar ile çevre esnaf ve kuruluşlara çay, meşrubat hizmeti de veriliyordu.

Dondurmaların müşterisi çoktu ama kârı pek yoktu. Bizim çocuklar, özellikle oğlum dondurmaların en hızlı tüketenleriydi. Büfe de çalışan Ufuk; senin bu oğlanı ne yapsam durduramıyorum abi. Beni gafil avlıyor, dondurmayı kapıp kaçıyor diyordu. 

'Dost Büfe' de ne güzel dostluklar kurulur, sohbetlerin tadına doyulmaz olurdu. Babam, yılların esnafı, siyasetin içinden gelmiş biridir. Akşamları her düşünceden bir kaç insan gelir, ne doyulmaz sohbetleri olurdu.

'Dost Büfe', ne mutlu uzun yıllar hizmet verdi insanlara. Benim için de bir sıçrama tahtası oldu.