GÖNÜLDEN DAMLALAR
Herkes gibi yaşarken bu dünya da, önemli olan herkes gibi değil, KENDİN GİBİ OLMAK ÖNEMLİDİR. Bu sayfamızın yani, MÜTEVELLİ SEVDALILARI adlı sayfamızın yapısı ve önemi hakkında birkaç arkadaşıma sorular yöneltmiştim.
Bu sayfayı nasıl buluyorsunuz diye,
En güzel cevabı sevgili Mehmet AYAR kardeşimiz şöyle söyledi. “Böyle bir edebi anlayışla MÜTEVELLİ'de ki yapıyı anlatacak birisi lazımdı. Onu da sen yaptın. İyi yaptın ve ilgiyle izliyoruz, diyor.”
Bu Pazar biraz şiir araştırması yaptım ve gönlümüzden damlayan damlaları sunduk. Efendim takdirinize sunulur.
Öyle demiş şair Atilla İLHAN,
“İkiden bir çıktığında, bir kalırmış yalan,
Sen gidersen ben kalır mıyım o zaman.”
xxxxx
Mutluluğun ve huzurun iyi edemediğini iyileştirecek hiçbir ilaç yoktur.
xxxxx
Hani bir selam beklersiniz ya uzaklardan, kimden olursa olsun,
Sevinçli bir telaşla, unutulmamışım dersiniz ya,
İşte o selam
MÜTEVELLİ SEVDALILARINDAN olsun.
xxxxx
Bakın günler gitgide kısalıyor,
Yağmurlar da, nerede ise yağmak üzere,
Kapım ardına kadar açık,
Hoş geldin,
Nerede kaldın,
Niye böyle geç kaldın.
Diyerek seslen, gönülden sevdiğin insana.
xxxxx
Velhasıl, gurbet elde parasız değilim,
Aç değilim,
Susuz da değilim,
A cancazım, bir tek yalnız sensizim ey
MÜTEVELLİ.
xxxxx
İNSAN HEP BEKLER YA,
Divitteki mürekkeple,
Bir elinde kalemle,
Diğer elindeki çiçekle,
Kalbinde ümitle,
Ve aklındaki hevesle.
xxxxx
Hani bestekâr Yıldırım GÜRSES bir şarkısında demiş ya,
Mevsimler yas tutup, güller ağlasın,
Ahımla inleyen teller ağlasın,
Mademki sen yoksun şimdi yanımda,
Leylaklar dökülüp, ağlasın
xxxxx
Hayatta iki şey vardır,
MUTLULUK ve KEDER.
İkisi de bizler için,
O kadar doğru ki,
Kimi insan sevincinden güler oynar,
Kimi de üzüntüden ah-ü zar ağlar gider.
Yılların yaprak misali döküldüğü,
Sevgilerin eridiği,
Özlemlerin azaldığı,
Selâmların unutulduğu,
İnsanın öz değerini yitirdiği bu dünyada,
Arkadaşlığını, dostluğunu kaybetmemiş nadide dostlara,
O güzel insanlara candan selam olsun.
xxxxx
Mevsimlerden yaz, sıra aylardan Ağustos'daydı,
Kahpe felek kötü haberi tez saldı,
Mütevelli bağlarında feryad-ı figanımla ah-ü zarım kaldı,
O zaman asmalar yapraklarını döksün, üzümler ağlasın.
Varsın iki satır yazımız sayfalarda kalsın,
Varsın olsun keşkelerimiz çoğalsın,
Varsın feryadı figanımla ah-ü zarım kalsın,
Varsın olsun herkes bildiğince döne döne değişsin,
Biz yine de MÜTEVELLİ gibi aynı kalalım.
