Aldım birtanem yine kalemimi elime
Yine seni yazacak birkaz daha bütün kelimelere
gece karanlık, mehtapsız ve soğuk bilsen sensizlikle
öylesine sahipsiz ve sessizlikte duygularım...
Geçip gitmekte bir bir karanlıkta yıldızlar
Sabaha yelken açmakta bir kez daha yakamozlar
Ay bile küsmüş geceye, ışık saçmıyor mehtaplar
Öylesine sahipsiz ve sessizlikte duygularım...
Aynadaki solgun yüzümde arıyorum bir kez daha seni
Tek görebildiğim ruhsuz bedenimin sensiz sureti
ve kahroluyorum her an sensizlikle deli gibi
Öylesine sahipsiz ve sessizlikte duygularım...
Adını mıh gibi kalbime çaktım
Her an geleceksin diye hep yollara baktım
Hep sende yaşadım canında candım
Oysa şimdi;
Her anımda zehir gibi yaşadığım
Öylesine sahipsiz ve sessizlikte duygularım...
Şerife ÇİMEN
www.kafiye.net