9367,77%3,72
34,58% 0,33
36,23% 0,01
2987,83% 0,88
4956,37% 0,00
AT ARABACILIĞI TARİH OLDU
SARUHANLI - Saruhanlı İlçesinde geçmişte en gözde meslekler arasında bulunan at arabacılığı, günümüzde tarihe karışan mesleklerden biri oldu.
Saruhanlı’da 45 yıl boyunca at arabası ile nakliyecilik yapan ve bu mesleğin ilçedeki son temsilcisi olarak bilinen Mehmet Güçbilekli (61) yarım asırdır sürdürdüğü mesleğini bıraktı.
İlçede “Arabacı Mehmet” lakabıyla tanınan evli ve 3 çocuk babası Güçbilekli, tarih sahnesinden silinip giden “At arabacılığı” mesleğine nasıl başladığını ve bu mesleği neden bıraktığını Kardelen muhabirine anlattı.
At arabacılığı kazancı ile 3 çocuk büyüttüğünü ve 45 yıl boyunca evinin bakımını buradan kazandığı parayla yaptığını ifade eden Mehmet Güçbilekli, şunları kaydetti;
“Ben 8 yaşındayken babam vefat etti. İlkokulu bitirdikten sonra evimizin bakımını yapabilmek için çalışmaya karar verdim. 1960’lı yıllarda ilçemizde at arabacılığı en gözde ve en yaygın mesleklerin başında geliyordu. Bende at arabası ile nakliye işine başladım.
O yıllarda traktör ve otomobil çok fazla yoktu. Evlere odun, kömür, tuğla, kiremit at arabalarıyla taşınırdı. Tarlaya işçi götürürdük, çırçır fabrikalarına pamuk çekerdik. Sünnet düğünlerinde sünnet çocuğunu gezdirir para kazanırdık.
İlçemizde 30-40 civarında at arabası vardı. Şimdi ki taksi durakları gibi bizimde şu an İş Bankası şubesinin bulunduğu yerde bir durağımız vardı. Müşteri gelir bizi orada bulurdu. Çok çalışırdık, çok iyi paralar kazandık. Ancak şimdi bu meslek tarih oldu.”
Saruhanlı’da bu mesleği yürüten en son kendisinin kaldığını, geçen yıl kendisinin de bu işi bıraktığını dile getiren Güçbilekli, eski işlerin kalmadığını belirterek şöyle devam etti;
“Traktör, otomobil gibi araçlar çoğalınca bizim işler durgunlaştı. Son yıllarda hiç iş gelmemeye başladı. İş olmayınca atın bakımını yapmak da zor. Para kazanamayınca ata ne yedirip, ne içireceksin. Ben de ‘artık yeter’ dedim. Mesleği bıraktık. Yine de çok şükür 45 yıl bu işten ekmek yedim. Çok güzel bir meslekti ama yok olup gitti.”
Muammer Kökcüoğlu