BİZİM MEMET
Herkes tanır, daha çok bizim kuşak tanır. Ancak O herkesin arkadaşı, herkesin dostu. Çocukluğumdan beri tanırım. Mütevelli li bir dost. Mütevelli den uzakta sayılmaz ama hiç de kopmaz. Düğünde, cenazede hep koydedir. Koy dediysem; bizim beldemiz ama buyuksehir yasasıyla mahalle oldu. Ama bizim dilimizde hala köyümüz.
Mehmet Bilek ten bahsediyorum. Bizim Danyal Memet. Mütevelli sevdalıları kurucusu ve yazarı. Sagolsun sık sık arar, konuşuruz, sohbet ederiz ve hemen her yıl gelir. Bir kaç gün gezeriz, sohbet ederiz. Geçen gün yine yanımdaydı. Yaz sezonunu bitirmiş, üzümünü kaldırmış, benim de payımı getirmişti. Sözde Sahile gittik, gezdik, cafeye oturduk, çayımızı içtik ama semsiyemi de unutup döndük. Yani şemsiyem gitti. Memet in kulaklarında biraz arıza vardi ama son zamanlarda kulaklar iyice duymaz ve duyma aleti kullanmaya baslamisti. Hatta o kadar ileri ki telefon ederiz ama sadece iki cümleden sonra yazarak anlaşırız. Kulakları duymayinca anlaşmak hayli zor. Sohbet ederken bana "Kulaklarımda derinden gelen nağme sesleri duyuyorum. Bu çok sık oluyor. Doktora gittim doktor bana şanslı olduğumu söyledi. Kimileri horoz sesi duyduğunu, kimisi devamlı kavga halinde olduğunu ve devamlı vur vur sesi duyduğunu anlattı. Bu yüzden şansliymış. Bugün yine yazdi, konuşamadık, kısa sohbet ve gulumsemeden sonra aklıma geldi.Bugun hangi türkü sesi var kulaklarında diye sordum. Orta Anadolu dan nağmeler var dedi. Bende Ege den Mugla zeybegi olsa iyi olur, hatta Çökertme türküsü de guzel deyince, Bizim Memet hazır cevap "İstek yok ne çıkarsa dedi ve sıradaki türkü senin için gelsin" diyerek noktayı koydu. Hala gülüyorum. Sağlasın Danyal Memet.
